Η συστημική θεραπεία ζεύγους στοχεύει στην απόκτηση ή ανάκτηση της λειτουργικής επικοινωνίας των δύο συντρόφων ενισχύοντας τη διάθεση για αυτοέκφραση, την έκφραση σεβασμού, αποδοχής και αγάπης, την αναγνώριση και το σεβασμό των συναισθημάτων τόσο του εαυτού όσο και του άλλου.

Η Satir (1995) γράφει ότι η εναρμόνιση των δομικών στοιχείων που συμμετέχουν στην επικοινωνιακή λειτουργία μεταξύ των συντρόφων –το σώμα, οι αξίες, οι προσδοκίες, τα αισθητήρια όργανα, η ικανότητα για ομιλία, ο εγκέφαλος συμβάλλει αποφασιστικά καθορίζοντας το αποτέλεσμα της επικοινωνικής πράξης.